Onze leraar Duits heette Udo. Wij mochten, nee wij moesten, meneer zeggen. Duits schrijven kon ik niet en heb ik nooit geleerd. Das sprechen ging nog wohl. Udo en ik waren geen vriendjes want Udo vond dat iedereen Duits kon leren en ik had geen talent voor talen. Richard ook Lees meer…
Rond het middaguur loop ik over de bloemetjesmarkt. Normaal gesproken interesseert mij, net als de meeste Groningers, die bloemetjesmarkt helemaal niets maar als dolend schrijver met bierpens op zoek naar inspiratie vond ik het de wandeling waard. Ik was niet de enige. Ondanks het vroege tijdstip was het er toch Lees meer…