Donderdag 23 augustus.

Ik ga ’s avonds naar het Dok, dat is gratis en past binnen mijn budget. Vanavond speelt Ezra Furman in wiens video een gebakken ei kapot geslagen wordt met een hamer. Een beetje jammer, daar was geen hamer voor nodig geweest. Ik lees dat hij zijn muziek omschrijft als:” Rock’n’roll maar niet als de rest.” Ik ga richting plantsoen, ik heb voor de gelegenheid een lange broek aangedaan en een hoodie omdat het frisser is dan de afgelopen dagen en er regen voorspeld wordt. Het blijkt een grote parapluparade te zijn op Noorderzon maar op het moment dat de band begint is het droog. Het heeft vast met het weer te maken maar het is niet druk. Als ze beginnen met spelen sta ik op een leuk plekje en kan ik de band goed zien en horen. Ik vind het leuk, lekker afwisselend, snellere nummers afgewisseld met langzamere, hard met zacht en de blazers voegen echt iets toe aan het geheel. Ik probeer een filmpje te maken maar moet later thuis concluderen dat de afstand en het geroezemoes niet voor de gewenste kwaliteit zorgt. Het wordt langzaam drukker. Er staan een paar mensen vrolijk dansend naast mij. Daar word ik blij van. Een studentikoos type gaat voor mij staan, blijkbaar heeft hij vrienden en die probeert hij zijn kant op te wenken. Ze komen niet maar door drank of arrogantie denkt hij dat als hij maar lang genoeg blijft wenken en vervolgens gaat roepen zijn vrienden wel zijn kant op komen. Ze komen niet. Om mij heen staan inmiddels meer mensen die meer aandacht voor elkaar hebben dan voor de muziek en aangezien ik op de wandeling naar het plantsoen al had besloten dat een astmapufje voor vertrek verstandiger was geweest besluit ik naar huis te gaan.

Vrijdag 24 augustus.

Op het lijstje gratis optredens op Noorderzon dat RTV Noord heeft gepubliceerd valt mij op dat het allemaal ’s avonds om 22:30 uur begint. Zo ook vanavond. Blow heten ze. Op de banner naast het podium staan ze als Blow 3.0. Wederom regent het maar in een poëtische bui legde ik al uit dat het hier echt altijd regent. De band bestaat uit twee saxofonisten en een drummer. Het zijn drie gemaskerde mannen, er hadden er van mij zeven bij gemogen. Ze spelen vrolijke muziek. Instrumentaalparaplu noorderzon. Het past niet bij het weer, het zou beter zijn op een mooie zomerse dag. Iemand besluit dat het weer mooi genoeg is om in de vijver te zwemmen, ik ben het niet met hem eens en als hij het water uit komt kijkt zijn vriendin ook niet alsof ze erg trots op hem is. Het studentikoze type van gisteren is er ook weer. Hij heeft zelfs andere schoenen aan. Waarom valt het mij op dat hij andere schoenen aan heeft? Hij gaat naast mij staan dus ik ga een eindje verderop staan. Hij heeft vandaag een meisje bij zich en geen bier, dat koopt hij aan de bar. Alsof ik stroop aan mijn bibs heb komt hij na een paar liedjes wederom naast mij staan. Ik ga even verderop staan. Het is maar goed dat Wieke Paulusma hier niet is, ze zou er niet vrolijk van worden. Hoezo rookvrije generatie? Ik ben inmiddels doorweekt en de student komt weer naast mij staan. Er is geen even verderop meer en ik besluit naar huis te gaan, mijn warme bedje tegemoet. Onderweg kijk ik een paar keer achterom, de student loopt niet achter mij. De stroop is van mijn bibs geregend.

Alexsander Hesse 2018


Wat verder nog ten tafel komt:
Een jonge dame in een kort zwart jurkje. Een man roept naar een meisje.
Zombiedag in het plantsoen. Iedereen kijkt op een beeldscherm.
Alleen de achterkant. Hij ziet de achterkant en is nieuwsgierig naar de voorkant.


Inhoud.


0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.