Ik wil sprookjes leren schrijven
over vreemde liefdeslessen
waar ze zonder elkaar te flessen
altijd bij elkander blijven.
Dat er van mij boeken komen
met mijn geweldige verhalen
vertaald in mij onbekende talen
daarvan kan ik heerlijk dromen.
Dan komen mijn benen terug op aarde
waar mijn moeder mij ooit baarde
en is twijfel weer mijn deel.
Waar, laten we wel wezen
als één iemand mij zou lezen
men zou zeggen:” Echt, zoveel?”
Alexsander Hesse 2018
Meer gedichten:
Tja, ik wil. Ik weet niet wat ik wil.
Uitgesproken gedachten. Over het verwarren van denken en praten.
Dichters in de Prinsentuin. Over mijn angst om voor te dragen.
Inhoud.
0 reacties