Tijdens mijn werkzame periode in Amsterdam had ik een kamer in een hotel. Mijn collega kwam ook uit het noorden, ik reed elke week met hem mee. Uiteraard moesten we op een vrije avond langs de grootste toeristische attractie die de stad rijk is, de Wallen. Ik liep als bleu gereformeerd opgevoed jongetje verlegen rondkijkend in de grote mensenwereld. Al snel kwam ik er achter dat mijn collega iets meer levens(lees:hoeren)ervaring heeft. Meerdere keren was ik hem kwijt en kwam ik er achter dat hij met de dames in gesprek was. Hij vond ze te duur, de dames bij ons zijn goedkoper en bereid tot andere dingen vertelde hij.
Wat de dames in Amsterdam niet wilden, of te duur, in vergelijking met onze Groningse dames heb ik niet durven vragen. Op een gegeven moment liepen we langs een peepshow. Hij wilde naar binnen en ik liep achter hem aan. Dat de hokjes bedoelt zijn voor één persoon maakte hij mij op niet al te subtiele wijze duidelijk. Alsof ik als gereformeerd opgevoed jongetje iets wist van peepshow of wallen. Inmiddels heb ik ze onder mijn ogen.
Ik liep zelf een hokje in en zag dat er een gleuf zat waar een rijksdaalder in moet. De vloer was glibberig merkte ik maar het was zo donker dat ik, had ik al gezegd dat ik een gereformeerd opgevoed jongetje ben, geen idee had hoe dat zo kon komen. Toen ik de rijksdaalder in de gleuf had gedeponeerd ging er piepend en krakend een ijzeren scherm omhoog en bleek ik voor een stuk glas te staan waarachter een vrouw in string iets deed op en om een stoel en voor wat spiegels met lampjes erboven aan de overkant.
Het duurde niet lang of het ijzeren scherm ging omlaag. Ik had nog een rijksdaalder en nieuwsgierig geworden gooide ik die ook in de gleuf. De vrouw was nog altijd aan de overkant iets aan het doen. De string was kwijt. Toen voor de tweede keer het ijzeren scherm piepend en krakend naar beneden ging vond ik het genoeg. Ik heb buiten nog ruim een kwartier op mijn collega staan te wachten. “Klaar?” vroeg hij toen hij naar buiten kwam. “Zeker.” antwoordde ik. Wist ik veel. De keren dat hij daarna naar de Wallen wilde heb ik hem alleen laten gaan. Ik was te bang dat ik in het hokje uit zou glijden.
Alexsander Hesse 2019
Leest u gerust verder:
Niet mijn drol. Er drijft een vreemde drol in het toilet.
17 seconden Chantal. Chantal is voor nutteloos solliciteren.
Werkloosheid booming business. Verdienen aan werkloosheid.
0 reacties