Langslaper.

Door de medicatie ben ik langslaper geworden. Ik ben vandaag om 11:30 uur mijn nest uitgestapt. Met veel moeite. Normaal sta ik om 7:15 uur op. Met gemak.

Gisteren was de tweede avond dat ik voor het slapen medicijnen mocht nemen. De eerste keer had ik 5 milligram, gisteren het dubbele. De eerste nacht lag ik lang wakker en was ik zoals ook zonder medicijnen aan het piekeren over de gemeente. Ik blijf me afvragen waar ik de haat aan verdiend heb. Ik blijf me afvragen waarom juist ik degene ben die niet gewoon betaald mag werken. Waarom de gemeente mij op deze manier kapot maakt. Dat de gemeente hard zal lachen omdat ik door de pillen trillend achter mijn laptop zit en vaak fouten maak zou mij niet verbazen. Hoe het voelt om iemand zo te straffen, zo kapot te maken weet ik niet. Wil ik ook niet weten.

Eerst waren het mijn zogenaamde ouders die mij duidelijk hebben gemaakt dat ik ongewenst ben, beter niet geboren had kunnen worden. De laatste jaren is het de gemeente. Ambtenaren van de gemeente winnen eerst mijn vertrouwen, doen alsof ik niet dood hoef en gaan er daarna met gestrekt been in. Liegen en bedriegen is hun vak. Mijn dood is hun doel.

Nu ik dit zit te typen realiseer ik mij dat de medicatie nog niet voldoende is. De haat zit zo diep dat 10 milligram van een medicijn dat mij laat slapen, dat mij doet trillen, niet genoeg is om niet aan de haat te denken. Ik hoop dat deze bijwerkingen snel over zijn. Maar ik vraag me tegelijkertijd af wat ik aan medicatie heb als het niet het gewenste effect heeft.

De actie van de gemeente van afgelopen maandag waar ik bij een medewerkster mijn minderwaardigheid heb moet erkennen en heb moeten liegen dat ik mijn eigen bankzaken niet kan regelen ging ver. Heel ver. Maar dat is het beleid van de wethouder. Tegen iemand opstaan die zoveel macht heeft lukt niet. Juist mijn pogingen om hem te stoppen zal er de reden van zijn dat ze steeds verder gaan. Tot mijn dood er op volgt.

Alexsander Hesse 2019


Wat ik schrijf als ik even niet aan de haat van de gemeente denk:
Hoe heten de tenen? Tijdens het douchen vroeg ik het mij af.
Alleen de achterkant. Nieuwsgierig naar de voorkant.
Voedertijd. Hij heeft honger want het is zes uur.


Inhoud.