Marijke, Yvonne, het zusje van Bas
Geen van allen de mooiste van de klas
Wie wel de mooiste was zou ik niet meer weten
Margriet en Wilma zal ik nooit vergeten.
Bij hen had ik even ijdele hoop
Tot ik weer terug in het hoekje kroop
Bert, Klaas, Pieter en die hufter Bas
Dat waren de mooiste jongens van de klas.
Bij hen voelde ik mij de schaduw niet waard
Wat mijn leven vanaf toen een beetje verklaart
Verlegen en bang is bij mij altijd gebleven
Het gaat nooit voorbij maar ik blijf er naar streven.
De toekomst waar ik op hoopte is er nooit gekomen
Toch blijf ik van een succesvol leven dromen
Soms denk ik even aan de meisjes uit de klas
En hoe geweldig mijn schooltijd in mijn dromen was.
Alexsander Hesse 2018
Meer gedichten:
Oorlog zonder uitjes. Sonnet.
Boorman. Rondeel.
Doofheid komt met de jaren. Kort gedicht.
Columns
0 reacties