Met mijn gladgeschoren iets te witte bovenlichaam fiets ik richting cardioloog. Eerst moeten er allerlei onderzoeken gedaan worden. Ik word opgehaald uit de wachtkamer door een vrouw in een lange witte jas. Het eerste onderzoek is een rust-ecg. Ze vraagt mijn lengte en ik mag plaats nemen op de weegschaal. Ik zeg dat ik zware schoenen draag. In tegenstelling tot eerder bij CERTE krijg ik nu ook zuignapjes op mijn benen. Mijn broekspijpen moeten omhoog, sokken omlaag en shirt uit. Ik mag gaan liggen, het onderzoek zelf is binnen een minuut klaar.
” Jij zit thuis.”
Na een kleine tien minuten wachten word ik weer uit de wachtkamer gehaald. Dit keer door een vrouw gekleed in een lange witte jas. Ik mag mee voor een echocardiogram. Af en toe hoor ik mijn hart kloppen. Het klinkt niet zoals ik verwacht had maar wat weet ik van het geluid van mijn hart? De vrouw vraagt of ik eerder vrij heb moeten nemen. Als ik zeg dat ik geen werk heb is haar reactie:” Jij zit thuis.” Alsof het voorgeprogrammeerd is reageert de werkende op de niet werkende met de standaard haat van het thuiszittende luie zwijn. Alsof ik kies voor het niet werken. Ik probeer het nog even uit te leggen maar tegen zoveel voorgeprogrammeerde domheid kan ik niet op. “Dus jij doet wel dingen?” Ik heb het vermoeden dat mijn hart heeft laten zien wat de haat met mij doet. Woef, woef. Woef, woef.
Vervolgens zit ik ruim een half uur in de wachtkamer om daarna opgehaald te worden door een vrouw. Ze draagt een lange witte jas. Ik doe mijn shirt uit, zoals ook voor de eerdere onderzoeken. Ik mag in een kamer op een fiets plaatsnemen voor de fietstest. Inspannings-ecg noemen ze het ook wel. In de kamer zit nog een vrouw, deze draagt een lange witte jas. Ze vinden dat ik het lang heb volgehouden. Dat hadden ze niet verwacht omdat ik al had aangegeven dat mijn conditie slecht is.
De cardioloog.
Vrij snel nadat ik wederom plaats heb genomen in de wachtkamer, ik krijg zelfs een kopje koffie, word ik opgeroepen door een man. Dat blijkt de cardioloog. De man draagt een lange witte jas. Hij legt nogmaals uit waarom ik er ben en vertelt dat er niets is gevonden. Tijdens inspanning slaat mijn hart niet over, de overslagjes zijn goedaardig. Ze kunnen verschillende oorzaken hebben. Met name stres is herkenbaar als eventuele oorzaak. Alcohol drink ik al maanden niet meer en cola bijna niet. Alleen ’s morgens een paar koppen koffie. Slapen gaat inmiddels ook redelijk, dat zal met de onverklaarbare vermoeidheid te maken hebben. Ik kan de hele dag wel slapen.
Het is natuurlijk goed nieuws dat er niets mis is met mijn hart maar de vraag blijft waar de vermoeidheid dan vandaan komt. Met mijn longen schijnt ook, behalve de astma, niets mis te zijn. Het is me eindelijk wél geluk om een afspraak te maken bij de huisarts. Het blijft dus nog even afwachten wanneer ik weer kan sporten, wandelen en misschien ook zwemmen.
Alexsander Hesse 2019
Meer lezen:
Extra schulden, niets aan te doen. levenslang schulden als straf.
Anonieme schuldenaren. Lekker anoniem over schulden praten.
Eierbal betalen met pin. Controle van de bankpapieren.
Inhoud.
0 reacties