Wij trainden op dinsdagavond. De C3 van de plaatselijke voetbalclub. Jong en onbeholpen, volstrekt kansloos voor de door ons begeerde carrière als profvoetballer. De dromen waren er niet minder om.
We kleden ons om en staken op het afgesproken tijdstip de straat over richting trainingsveld. Bij het fietsenhok stond een grote donkere jongen. Ik foeba, was het enige dat we konden opmaken uit zijn woorden. De kleinste en jongste van ons team merkte op dat hij rood/witte sokken aan had. De kleuren van de andere plaatselijke club. Hij begon uit te leggen hoe hij bij die club moest komen:” Joe goes hero to the links en zen onder ut tunnultje troe en zen joe vind het wel on the rechts.” Onze keeper reageerde snel:” Hou je bek!”
Behalve de linksback van de A1 kenden we geen donkere jongens. Niet in het echt. Op de televisie zagen we ze wel en als we één ding wisten was het dat ze konden voetballen. Allemaal. Donald Jones voetbalde niet maar als hij had gevoetbald was hij de beste geweest van zijn team. Welk team dan ook. We wisten het zeker.
Foeba volgde ons en trainde met ons mee. Ons vooroordeel werd bevestigd want we hoefden de bal maar zijn richting op te schieten en hij scoorde. Nog voordat PSV van Romario had gehoord hadden wij onze ‘geef hem de bal en hij scoort’ spits. Hij hoefde de bal niet eens in zijn voeten te hebben. Schoten we de bal op zijn rug dan draaide hij zich om en schoot de bal in het doel. Raakten wij hem op zijn hakken dan lukte het hem vliegensvlug de bal voor zijn voeten te krijgen en te scoren. Schoten wij richting zijn hoofd dan bukte hij, je kunt niet alles hebben.
Die zaterdag speelden we thuis. We hadden het niet echt verwacht maar hij was er. Rood/witte sokken aan, spijkerbroek, waarschijnlijk dezelfde als op de training en ongewassen. De trainer regelde een shirtje en broekje. De lidmaatschapsbewijzen van de voetbalbond die gecontroleerd dienen te worden werden in het hok van de scheidsrechter, toevallig ook onze trainer, gecontroleerd en zo kon Foeba probleemloos met ons meespelen. Voor de uitwedstrijden moest het smoesje dat hij nieuw is en het lidmaatschapsbewijs nog niet klaar zorgen dat hij ook dan mee mocht doen.
Opmerkingen van de kant dat hij verkeerde sokken aan had trok Foeba zich niets van aan. Vooral omdat hij de opmerkingen niet kon verstaan. Hij liet zijn voeten spreken en we wonnen met 9-3. Foeba scoorde zeven keer. Foeba was onze held.
Een week later stonden we om 8:00 uur bij het sportpark. We moesten uit maar Foeba was er niet. We bleven wachten maar toen hij er om 8:15 uur nog niet was werden we ongerust. “Even bellen.” opperde een speler. Vragend keken we de trainer aan die vragend terug keek. Niemand bleek het telefoonnummer van onze nieuwe held te hebben. Dan maar thuis ophalen? Weer keken we elkaar vragend aan. Niemand had zijn adres. Nee, we hadden hem ook niet bij ons in de buurt gezien. We wisten niet eens hoe hij echt heette. We gingen zonder Foeba en verloren met 13-0.
Ook op de training verscheen hij niet. We hebben hem nooit weer gezien. Dat seizoen hebben we geen wedstrijd meer gewonnen. We degradeerden. 5 punten. Doelsaldo 15 voor en 121 tegen. Foeba werd topscoorder maar dat zal hij zelf nooit geweten hebben.
Alexsander Hesse 2020
Meer lezen:
Boodschappen tijdens het coronavirus. Niet iedereen respecteert de anderhalve meter.
Na ruim een maand zonder alcohol. Een kater.
IJzel. Onderweg naar het werk de vangrail in.
Inhoud.
0 reacties