Afgelopen nacht werd ik wakker van stemmen niet ver van mijn slaapkamerraam. In het begin kon ik ze niet verstaan maar de stemmen werden duidelijker. Er zou iemand met een mes zichzelf iets aan willen doen. Nog half versuft vroeg ik me af of ik degene was waarvan de politie dacht dat hij met een mes zichzelf iets aan wil doen. Ik reageer niet, draai me om.
Dan hoor ik een harde knal en een man die schreeuwt: “ Politie!!“ Ik kruip onder mijn dekens, weet niet wat ik met de situatie aan moet. Ik hoor niets meer maar weet dat er mensen zijn die zoiets zouden melden om mij te pesten. Ik ben blij dat niet iedereen mijn adres heeft. Even later hoor ik een vrouwenstem. Ze is van de Lentis crisisdienst. De politieman noemt het huisnummer, het blijkt bij de buren te zijn. De man die mij toen hij net in de flat woonde elke ochtend voor 7:00 uur wekte omdat zijn fiets niet in het fietsenschuurtje mocht staan. De fiets stond op de galerij en elke ochtend sloeg zijn kettingslot tegen het ijzeren hek met de nodige herrie en boze, wakkere Alexsander tot gevolg. Een fiets van 2.000 euro vertelde hij. De man begreep dat het vervelend was maar het kon niet anders, die fiets mocht niet gejat worden en een flatgenoot had hem verteld dat er wel eens een fiets was gestolen uit het schuurtje. Hij wist niet dat er nog een schuurtje was die wel op slot zat. Nadat ik hem dat verteld had zette hij zijn fiets in dat schuurtje en kon ik weer gewoon uitslapen tot 7:30 uur.
Het is weer stil. Wat er verder is gebeurd weet ik niet. Of de man met de fiets van 2.000 euro daadwerkelijk met een mes klaar stond om zichzelf iets aan te doen is mij niet bekend. Ik ga het hem niet vragen. Lentis was er en die weten wat ze moeten doen in zo’n situatie.
Ik ben blij dat er een crisisdienst van Lentis is. Dat iemand die hulp nodig heeft dat krijgt. Toch vraag ik me af of iedereen die hulp nodig heeft krijgt wat hij nodig heeft. Of is hulp alleen weggelegd voor mensen die voldoende geld hebben? Die een fiets van 2.000 euro kunnen betalen? Het duurde even voordat Lentis er was nadat de politie naar binnen was gegaan. Het zou kunnen dat ze eerst de verzekering van de man hebben gecontroleerd. Je moet goed verzekerd zijn om recht te hebben op hulp. Zeker ’s nachts.
Vanmorgen heb ik gekeken of er iets in het nieuws was over een man met een mes die zichzelf iets aan wilde doen. Helemaal niets. Het gebeurt inmiddels zo vaak dat het geen nieuwswaarde meer heeft. Het zegt iets over Nederland. Het maakt me bang dat ik niet weet wat ik moet doen als er iets gebeurt. Dat ik te laf ben om te kijken wat er aan de hand is maar mij verstop onder de dekens.
De man van wie ik psychomotorische therapie heb gehad zei het al en hij had gelijk. Dat bange jongetje zit nog altijd in mij. Dat jongetje dat op de vlucht moest voor zijn vader. Vannacht kroop hij onder de dekens omdat hij bang was. Het kleine jongetje dat de angst, het leven van een volwassen man bepaald. Veel mensen hebben gezegd dat ik het maar achter mij moet laten. Alsof dat kan. Alsof ik kan vergeten wat er is gebeurd terwijl er mensen zijn die het leuk vinden om mij met dat kleine jongetje te confronteren. Met mijn verleden. Met de haat. Ik zal er mee moeten leren leven. Ik zal er mee moeten leren leven dat mensen denken dat alle ouders liefde voor hun kinderen voelen. Ik zal er mee moeten leren leven dat ik geconfronteerd blijf worden met die haat door mensen die het niet begrijpen. Die het grappig vinden om iemand die geen liefde heeft gekend dat keer op keer te laten voelen. Ik zal er mee moeten leren leven. Tot de dag komt dat ik er niet meer mee kan leven. Maar dan is er altijd nog de Lentis crisisdienst.
Alexsander Hesse 2018
https://www.113.nl/ Zelfmoordpreventie.
https://www.vooreenveiligthuis.nl/veilig-thuis Kindermishandeling melden.
https://www.lentis.nl/behandeling/crisisbehandeling/ Lentis crisisdienst.
Iets heel anders:
Voedertijd. Om zes uur heeft de man honger.
Groninger koek. De geur van koek is verdwenen.
Nacht. Gedicht.
Inhoud.
0 reacties