Het speelt zich af in de tijd dat thuis nog Delfzijl heette en een eierbal door de cafetaria zelf gemaakt werd door het samenvoegen van anderhalve kroket en een hardgekookt ei. Het koste een rijksdaalder. Ik werkte voor Randstad uitzendbureau bij Mensinga Cleaning Stadskanaal dat mij had uitgeleend aan Aldel. Wie het meeste aan mij verdiende weet ik niet maar ik was het in elk geval niet. Wâldrock bestond nog en Facebook nog niet. We hadden Hyves en Myspace. Ik had haar op mijn hoofd en geen haar aan mijn zij.
Met een vriend had ik afgesproken om naar Wâldrock te gaan maar de dag voor vertrek sms’te hij af. Ik kon kiezen tussen alleen gaan of niet gaan en ik besloot alleen te gaan. De avond voor het festival zat ik een biertje te drinken bij mijn tent. Ik had al een paar keer een meisje langs zien lopen maar wat niet veranderd is tussen toen en nu is het lef om iemand aan te spreken die ik niet ken. Gaat hem niet worden. Na enig aarzelen sprak het meisje mij aan. Ze was met een paar vrienden en ik ging bij ze zitten. Al snel bleek ze een vriend te hebben en voor mij aan de jonge kant te zijn.
Tijdens het festival heb ik haar een paar keer gesproken. Ze vertelde dat haar vriend van mijn leeftijd is “Ik val op oudere mannen.“ en dat haar vriend net als mij gereformeerde ouders heeft.
De laatste avond dreigde het iets te close te worden maar zij had een vriend en was iets te jong en ik had mijn geweten nog niet kapot gezopen.
Later thuis zag ik dat ze me wilde toevoegen op Hyves en dat vond ik goed. We spraken elkaar nooit. Na een paar maanden zag ik dat ze foto’s had toegevoegd. Ik vroeg me af waarom zij foto’s had geplaatst van een bejaardenfeestje. Op alle foto’s zaten een stel oude mensen aan tafels en er straalde geen enkel geluk van hun gezichten. Ze keken alsof ze net te horen hadden gekregen dat hun euthanasieverzoek was afgewezen.
Toen ik nog eens goed keek herkende ik het meisje. Op Wâldrock had ze gezegd dat ze zich schaamde voor haar buik, op deze foto’s zou ze zich nog meer schamen voor haar buik. Ze was duidelijk zwanger en het waren trouwfoto’s. Dat wist ik omdat in de reacties mensen haar feliciteerden. Ik heb haar niet gefeliciteerd. Ze was zichtbaar niet gelukkig. Ze moest trouwen. Dat doen grefo’s als ze zwanger zijn. Heeft niets met liefde te maken.
Ik was blij. Blij dat ik die laatste avond mijn geweten niet kapot heb gezopen. Blij dat de toeter voor haar buik niet mijn toeter kon zijn.
Alexsander Hesse 2019
Anderen vonden in de volgende stukken ook geen enkele reden om te trouwen:
Wil jij je eigen inkomen verdienen? Alsof bijstand een keuze is.
Slingeren door de woning. Door de medicijnen.
Huisgenoten. Iets teveel gezopen.
Inhoud.
0 reacties