Later als je groot bent kom je in gesprek met een leeftijdsgenoot en dan blijkt dat mijn school niet de enige was. Was het dan normaal? Waarom? Hoezo? Huh?

Ik weet niet hoe jong ik was maar het gebeurde op de lagere school. We moesten naar de schoolarts. Die arts deed dingen om te kijken of onderdelen die aan mijn prille jongenslichaam zaten ook werkelijk op de plek zaten waar ze horen te zitten. Maar één ding deed de arts niet.

Aan het einde van het onderzoek moest ik voor een tafel staan waarachter een vrouw zat. De enige taak van die vrouw, ze dirigeerde mij om de tafel, was een greep doen in mijn broekje. De vrouw moest voelen of mijn ballen zitten waar mijn ballen horen te zitten. Ik schaamde mij kapot en aangezien mijn ballen ook niet gediend waren van de grijpgrage handen van deze MILS (Mother I Like to Schop) moest de vrouw concluderen dat mijn ballen niet ingedaald waren. Achteraf denk ik eerder dat mijn ballen uit pure angst waren opgestegen.

Natuurlijk begrijp ik dat geen enkele man er welwillend tegenover had gestaan om door die vrouw in de broek gegraaid te worden maar toch begrijp ik het niet. Eens per jaar ter compensatie dan maar in jongensbroekjes graaien? Ik vind het raar.

Vele jaren later, het was in de periode dat ik nog mocht werken, sprak ik met een collega. Een leeftijdsgenoot die in een hele andere stad naar school is geweest. Vraag me niet hoe we tijdens de pauze in het rookhok bij het onderwerp kwamen maar ook hij had op school een ballenvoelvrouw gehad. Ook bij hem was de enige taak van de vrouw om in de broekjes van jongetjes naar de ballen te zoeken. Bij hem ging het goed, hij had er twee. Een stijfje leverde ook zijn ballenvoelvrouw niet op.

De mededeling die ik mee kreeg was dat ik in een warm bad moest en dan zou het goed komen. Mijn moeder moest voelen of mijn ballen er dan wel zaten. Waarom ik niet zelf mocht zoeken naar mijn ballen is mij niet duidelijk.

We zijn inmiddels zo’n 40 jaar verder en er is geen enkele twijfel mogelijk. Mijn ballen zijn ingedaald. Mijn ballen zijn ver ingedaald. Verdorie, wat zijn mijn ballen ingedaald. Ze mogen nu wel stoppen met dalen. Wacht even, nu weet ik het weer. IKEA! Zo kwamen we bij vrouwen die voelen aan ballen.

De ballenbak.
De ballenzak!

Alexsander Hesse 2020


Meer over ballen:
Eierbal betalen met pin. Ik moest mijn eigenaar uitleggen wat ik met mijn geld doe.
De ballen. Sport en boeken met ballen.
Foeba, onze grote donkere spits. Hij kon goed voetballen.


Inhoud.


0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.