Cadeautje voor Barrie.

Ik had Barrie getrokken voor het sinterklaasfeest voor kinderen van de gereformeerde kerk in Delfzijl. Voor het gemak en om niet voor verrassingen te komen staan moest je naast je naam ook op het papiertje zetten wat je wilde hebben. Het mocht maximaal 5 gulden kosten. Barrie had op zijn papiertje gezet dat hij een sjaal wilde van FC Groningen. Meer stond er niet. Thuis gaf ik het papiertje aan mijn moeder en die was duidelijk:” Veel te duur!”

Mijn moeder kocht een boekje voor Barrie, daar moest hij blij mee zijn. Zelf las ik in die tijd van die pocket boekjes over jongens die wél konden voetballen. Ik kon er alleen maar van dromen. Nog altijd droom ik over een carrière als profvoetballer. Dan zie ik mijzelf scoren in de finale van de Champions League. ‘Eat that Ronaldo, met je veel te witte tandjes en je kapper in de rust! Dat heeft die kalende bejaarde toch mooi gedaan.’ Dromen zijn bedrog maar niemand pakt ze mij af.

Met knikkende knieën ging ik naar het sinterklaasfeest. Ik kende Barrie al langer en was bang voor hem. Toen hij zijn pakje uitpakte gebeurde waar ik bang voor was. Hij keek naar het boekje en kreeg een woede uitbarsting. “Van wie heb ik dat stomme boekje?” schreeuwde hij. Gevolgd door:” Ik wil een sjaal van FC Groningen dat heb ik duidelijk op het papiertje gezet.” Het boekje vloog door de zaal. De rest van de kinderen begreep Barrie, hij had duidelijk op het papiertje gezet wat hij wilde. Ik durfde niets te zeggen. Toen mijn moeder later vroeg wat Barrie van het boekje vond antwoordde ik:” Ja, leuk wel.” Mijn moeder had vooraf gezegd dat Barrie blij met het boekje zou zijn en daar durfde ik niet tegenin te gaan.

Een klein jaar later was er de avondvierdaagse. We waren halverwege en ik moest plassen. Barrie moest ook plassen en we stonden vlak bij elkaar tegen een boom te pissen. Barrie dreigde, zo was Barrie, tegen mij aan te pissen. Ik bedacht mij niet en richtte mijn zeikstraal zijn kant op. Raak! Huilend kwam Barrie de bosjes uit. “Hij heeft mij ondergepist!” jankte hij. “Nee hoor,” antwoordde ik:” zal hij zelf wel gedaan hebben.” Het was mijn laatste cadeautje voor Barrie. Ondankbaar ventje.

Alexsander Hesse 2018


Ook om bang voor te zijn:
De bibliotheek. Openbaar, dat mag niet.
De dienstregeling van de N.S. Ten koste van de klanten.
Een man met een mes “Politie!” hoorde hij schreeuwen.


Inhoud.