Afgelopen dinsdag was ik in Den Haag voor het debat over de Wet verdringingstoets. Kamerstuknummer 34325. Ingediend door Sadet Karabulut van de S.P. Na een treinreis van een kleine 3 uur kom ik in Den Haag aan, voor mijn doen vind ik vrij snel tram 6. Het zal dan ook niemand verbazen dat het gaat om de verkeerde tram 6, gelukkig merk ik dat voordat ik in de tram stap, de tram 6 die mij wel naar het Spui brengt vertrekt van het perron ernaast. De geplande tram heb ik gemist maar 10 minuten later gaat de volgende. Vol goede moet stap ik bij de eerste halte uit de tram en loop in de richting waarvan ik overtuigd ben dat ik moet lopen, na 5 minuten draai ik om en loop ik in de goede richting. Na op het plein waarvan ik dacht dat ik moest zijn door de Marechaussee nog onder een poort door en bij collega’s langs gestuurd te zijn, ik deed niets fout, ik vroeg ze de weg, kom ik bij de deur waar ik moet zijn. Gelukt!

Het is druk bij de ingang en er is een uitgebreide controle. De rugzak, jas, schoenen, riem en inhoud van de broekzakken moeten in bakjes gedaan worden die onder een scanner door gaan. Probleempje. De dame die aan het begin staat ziet op mijn tas een sticker, Actiecomité Dwangarbeid Nee, staat er op. “Mag dat wel?” vraagt ze aan een collega. Het is een politiek statement en dat mag niet in de Tweede Kamer. Tenminste, niet van bezoekers. Na enig overleg komen ze er achter dat bezoekers hun tassen en jassen in een kluisje moeten doen en dat de tas dus niet mee de zaal in gaat. De sticker mag blijven zitten en er word een bandje om het handvat van de tas gedaan, Tweede Kamer der Staten-generaal 14/02/17 16:04, staat er op. Het debat begint om 16:20 dus ik ben ruim op tijd. Daar kan de Partij voor de Dieren nog iets van leren.

Als eerste komt Sadet Karabulut, de indiener van het wetsvoorstel, aan het woord. Ze zegt dat er geen enkele partij voor verdringing van betaald werk is. Ze legt uit dat de wet onderscheid maakt tussen betaald werk en vrijwilligerswerk, vrijwilligerswerk is werk dat daarvoor niet betaald is geweest. De wet heeft dan ook geen invloed op regulier vrijwilligerswerk. De wet verduidelijkt het verschil tussen vrijwilligerswerk en re-integratie. Onderzoek wijst uit dat verdringen wel aan de orde is, ze noemt enkele voorbeelden waaronder Post.nl. Het verbaasd mij dat ze ook dit voorbeeld noemt omdat de wethouder die dit regelt van haar eigen partij, SP, is. Er zijn geen duidelijke kaders en criteria en bij de uitkeringsgerechtigden is schroom om er voor uit te komen. Ze noemt ook statushouders die worden ingezet als vakkenvullers om de taal de leren, mensen die een contract hebben krijgen hierdoor minder uren.

Chantal Nijkerken, u wel bekend, interrumpeert, ze snapt het niet en Sadet legt het uit. Doel van re-integratie moet betaald werk zijn. Bij opleiding, ondersteuning en begeleiding is re-integratie geen probleem. Het moet geen werk zijn om betaalde krachten over te nemen. Gemeente moet toetsen bij aanvang van het traject.

Klijnsma, die aanwezig is als adviseur namens het kabinet, zegt dat het kabinet duidelijk tegen verdringing is. Gemeenten zijn verantwoordelijk, die doen het op verschillende manieren, er zijn gemeenten die niets doen. Leren werken op een echte werkplek is het beste volgens de staatssecretaris, ze krijgen meer vertrouwen en dat vergroot de kans op uitstroom. Volgens haar verkleint de wet de kans voor mensen om terug te keren op de arbeidsmarkt. Ze ontkent zelfs dat er verdringing is. Het kabinet constateert dat er meer administratie nodig is bij re-integratie. De gemeenteraad moet het college controleren. Het kabinet ontraad de kamer om voor de wet te stemmen maar is blij dat het punt op de agenda is gezet.

De aanwezige Kamerleden krijgen kort de gelegenheid om iets te zeggen. Voortman (GroenLinks) is voor. Kerstens (PvdA) moet met fractie van gedachte wisselen over de wet. Koser Kaya (D66) vind het belangrijk dat mensen betaalde banen krijgen, gaat in gesprek met de fractie. Volgens Nijkerken (VVD) is de wet onnodig en niet goed voor werkzoekenden en gemeenten. Karabulut had het nog zo duidelijk uitgelegd. Heerma (CDA) is kritisch, gemeenten hebben de instrumenten al, wet voegt bureaucratie toe, is prematuur. De discussie over wel of geen verdringing is volgens hem bezig bij gemeenten. Andere partijen waren niet aanwezig of hadden niets te melden.

Karabulut geeft aan het eind nog eens duidelijk aan dat dit wetsvoorstel de kansen voor arbeidsbeperkten niet beperkt. Klijnsma kent geen voorbeelden van mensen die hun eigen kleding moeten kopen, Kerstens, van dezelfde club (PvdA) gaat hier voorbeelden van leveren. Raad van state vind het volgens Klijnsma te vroeg voor de wetswijziging. In sommige regio’s gaat het goed in andere niet. Klijnsma vind de wetswijziging een onsje te enthousiast, ze blijft negatief.

Dinsdag 21 februari 2017 vind de stemming over de wet plaats in de Tweede Kamer.
Woensdag 15 maart 2017 mogen wij bepalen of ze goed gestemd hebben.

Na afloop loop ik in één rechte lijn, in 5 minuten naar het station.

Alexsander Hesse 2017


Meer verdringing:
Driewerf hoera! Betaalde banen worden onbetaalde participatiebanen.
Leerwerkplek of dwangarbeid? Geen opleiding, alleen verdringing.
Schaamteloos. Maar je buurman helpen is wel strafbaar.


Inhoud.


0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.