Werkloosheid.

In het AD lees ik zojuist een stuk over een mevrouw die ongelukkig is. Mevrouw is werkloos staat in het begin van het artikel. Even verder lees ik dat werk er voor mevrouw niet in zit, ze is arbeidsongeschikt. Hier klopt iets niet. Het kan niet zo zijn dat mevrouw werkloos is en arbeidsongeschikt. Iemand die werkloos is moet direct beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Dat is mevrouw niet dus hoewel mevrouw geen werk heeft en wel graag wil werken telt mevrouw niet mee met de 456.000 mensen die volgens de cijfers van het CBS werkloos zijn. In het verleden heb ik mij wel eens laten bellen door het CBS voor een onderzoek, ik doe er niet meer aan mee sinds ik weet dat ik daarmee gebruikt word om het werkloosheidscijfer omlaag te halen. Mijn uitgebreide uitleg wordt niets mee gedaan, ik mag kiezen uit de antwoorden die de mevrouw die mij belt mij voorlegt. Dat ik niet solliciteer omdat ik al jaren niet mag werken is voor het CBS niet interessant. Wel fijn is het dat ik de hoop op een betaalde baan heb opgegeven. Dat ik niet op zoek naar werk ben geweest de afgelopen weken. Fijn, meneer is niet werkloos. Dat ik tegen wil en dank al 3 jaar onafgebroken een bijstandsuitkering heb doet verder niet te zake. Ik ben niet werkloos.

Gelukkig weet Nanda Troost van de Volkskrant wel hoe het zit. “Sjoemelen is het niet maar het beeld is niet volledig” schrijft ze. We hadden het er gisteren nog over tijdens de laatste dag van de kaderopleiding basis van FNV uitkeringsgerechtigden. Na mijn presentatie vol frustratie om het maar romantisch te omschrijven. De medecursisten en bestuurders begrepen mijn verhaal, nu de rest nog.

Heb ik dat toch mooi op mijn cv staan, kunnen ze niet beweren dat ik de hele dag lekker werkloos van mijn uitkering lig te genieten. Mensen die dat beweren hebben het ook niet begrepen, ik ben niet werkloos. De logische betekenis van het woord werkloos is zonder werk maar dat betekend het niet. Niet in de statistieken van het CBS.

Tot slot heb ik nog een verzoekje. Het lijkt mij een goed plan dat we de statistieken van het CBS iets geloofwaardiger maken. Als iedere scholier van 15 jaar of ouder op zoek gaat naar een baantje voor een paar uur in de week dan zouden de cijfers al snel een stuk geloofwaardiger worden. Iedereen die kinderen heeft in die leeftijdscategorie roept ze op om een baantje te zoeken, het hoeft maar voor een paar uur in de week. Neefjes, nichtjes, vriendjes, vriendinnetjes, ga op zoek naar dat baantje van een paar uur. Er moet voor elke niet-werkende die niet meetelt in de statistieken toch iemand te vinden zijn die in de statistieken zijn of haar plaats als werkloze in kan nemen? Ik ben benieuwd hoe snel de statistieken omhoog zullen schieten maar ik ben vooral benieuwd hoe snel het CBS de rekenmethode aan zal passen om de werkloosheid weer omlaag te krijgen. Het hoeft niet beter te gaan met Nederland, zolang we maar geloven dat het beter gaat met Nederland. In kranten, op het journaal en op teletekst gaat het geweldig met Nederland. Op mijn bankrekening en die van vele anderen helaas een stuk minder. Om over het gevoel van eigenwaarde nog maar te zwijgen.

Alexsander Hesse 2017


Waarom mensen de hoop op een betaalde baan hebben opgegeven:
Werkontmoedigingsbeleid. Betaald werken op eigen initiatief mag niet.
Leerwerkplek of dwangarbeid. Ze liegen over een opleiding.
Extra schulden, niets aan te doen. Weer een nieuwe vordering.


Inhoud.