Vanmorgen ging ik zoals bijna elke dag rond half negen de deur uit om te gaan sporten. Omdat ik gisteren wegens maagklachten niet buiten ben geweest liep ik eerst even langs de brievenbus. Er was geen post, alleen de Groninger Gezinsbode lag er. Ik verheugde mij al op het lezen van de krant na het sporten. Zo’n twee uur later kwam ik bezweet weer thuis. In de brievenbus lag op de krant een enveloppe van de gemeente. Boven aangekomen open ik met enige spanning de brief en het blijkt mijn uitkeringsspecificatie te zijn. Dat de maandelijkse boete van inmiddels €49,32 er wederom afgaat zal niemand verbazen, hierover heb ik volgende week donderdag een afspraak met de gemeentelijke Ombudsman. U begrijpt dat die boete wegens werken maar een klein onderdeel is van het gesprek met de Ombudsman, afgelopen dinsdag was ik op het spreekuur maar omdat het gesprek al een half uur duurde en anderen zaten te wachten hebben we nu een afspraak gemaakt voor volgende week. Er staat een uur voor ingepland. De mail met 43 bijlagen heb ik dinsdag gelijk verzonden.
In de bijsluiter bij het medicijn uitkering staan naast de gebruikelijke onderwerpen dit keer ook oproepen voor voorlichtingsbijeenkomsten. Er is een bijeenkomst over de metaal maar omdat ik weet dat ik het lassen nooit zal leren omdat ik kleurenblind ben heeft dat voor mij geen nut. De lascursus heb ik jaren geleden al eens geprobeerd en dat was geen succes. Net als bij het laboratoriumonderwijs waar ik ook duidelijk had gevraagd of kleurenblind zijn een probleem is moest ik er ook bij de lascursus zelf achter komen dat je dat niet goed kunt zien als je kleurenblind bent. Ik moest maar metalen buisjes zagen. Dat je een zaag beter kunt stoppen als er een buisje vast zit kan ik nog altijd zien aan een streepje op mijn hand.
In de bijsluiter staat ook een voorlichting voorschakeltraject bouw. Hier zie ik verder geen probleem. Er word niet gesproken over een stage. Een stage betekend in Groningen dat je er voor mag zorgen dat iemand anders in de bijstand komt en jij een aantal maanden zonder loon werkt om vervolgens zelf weer in de bijstand te komen al dan niet na een tijdelijk contract. Ze beweren zelfs dat ze helpen met het zoeken van een passende vervolgopleiding of passend werk. Het klinkt te leuk om waar te zijn maar naar de bijeenkomst gaan kan natuurlijk geen kwaad.
Dan zie ik toch een klein probleempje. De bijeenkomst waar ik heen kan is gisteren, ik had me aan kunnen melden tot afgelopen dinsdag. Jammer. Nou ja, jammer? Er moet toch een reden zijn waarom de gemeente Groningen een bijeenkomst in de bijsluiter zet die een dag eerder al is geweest en waar we ons tot nog een dag eerder voor konden aanmelden. Ik heb een vermoeden. Onze GroenLinks wethouder vindt het helemaal niet erg om te laten merken dat wij, de bijstandsgerechtigden, in zijn ogen maar lui zijn, dat wij niet willen. Wat is er dan mooier dan een bijeenkomst organiseren en vervolgens tot de conclusie komen dat er bijna niemand komt. Het zal vandaag of morgen in de krant staan verwacht ik:“ Bijstandsgerechtigden in Groningen hebben geen belangstelling voor banen in de bouw.“ In de Gezinsbode van vandaag stond het nog niet.
Alexsander Hesse 2017
Uitnodiging op te lezen:
Slechte communicatie. Maar niets wordt teruggedraaid.
Voorgoed ongeschikt. Dienstkeuring en falende wapens.
Wachten in de trein op het station. Gedicht.
Inhoud.
0 reacties