Op een dag dat er een aantal bandjes speelden in Simplon in Groningen kwam ik uit het toilet, niet voor het eerst maar wel voor het laatst die avond. Het laatste bandje had gespeeld en mijn zuipen/ pissen had de één op één verhouding allang overschreden. Achteraf gezien verbaasd het mij dat ik dit nog weet. Op het moment dat ik richting de uitgang loop komt er een jonge man enthousiast naar mij toe. Wat vond hij het gaaf dat ik er was. Volledig in het Nederlands probeerde deze jongen mij ervan te overtuigen dat ik de zanger van Slayer ben. Tom Araya, hij wist het zeker. Ontkennen had geen enkele zin. Natuurlijk sprak ik Nederlands, ik had immers een Nederlandse vrouw. Tom is ruim 10 jaar ouder dan mij en toch vond ik het meer grappig dan dat ik mij beledigd voelde. Ik heb foto’s gezien van de vrouw van Tom Araya. Die valt waarschijnlijk meer op de zanger van Slayer dan op mijn uiterlijk.

Tom Araya is niet het enige bekende metalbandbandlid waarvoor ik ben aangezien. Zo was ik eens in Duitsland op een festival, volgens mij was het Wacken maar het is al zo lang geleden dat ik dat niet eens meer zeker weet, het kan ook Summer Breeze geweest zijn, waar een overenthousiaste fan mij, dit keer als gitarist van Mörk Gryning, spontaan complimenteerde met mijn optreden. Het gratis biertje heb ik niet afgeslagen.

Bij de laatste editie van Into Darkness in Leeuwarden was er ook een fan die mij erg enthousiast complimenteerde met het optreden. Volgens hem was ik de gitarist van Shining. Nodeloos om te melden dat ik niet de gitarist van Shining ben. Noch ben ik de gitarist van Mörk Gryning, ben ik ook niet geweest. Ik lees net dat die band al sinds 2005 niet meer bestaat dus mijn geheugen doet het nog best aardig. Tom Araya van Slayer ben ik ook niet. Ik speel geen instrument en zingen kan ik niet, pogingen daartoe hebben mij menig relatie gekost. Lief in het oor grunten word door de meeste dames niet gewaardeerd.

En toen was er ineens een man die vroeg of ik het was en ik hield vol dat ik het niet was maar hij hield vol dat ik het wel was. Wie ik was werd mij niet helemaal duidelijk.

Alexsander Hesse 2017


Ook herkenbaar:
Voedertijd De man heeft honger, het is zes uur.
Neefje Een gedicht over zijn neefje die langzaam groter wordt.
Ben er nog niet aan toe. Hij is er niet klaar voor.


Inhoud.


0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.